ΟΜΙΛΟΣ "ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ Ε-ΣΤ"
Συναντήσεις 11η-14η
11η Συνάντηση (9-1-2024)
Στην πρώτη μας συνάντηση μετά τις διακοπές το βασικό στίγμα δόθηκε από τις ασκήσεις εμπιστοσύνης, οι οποίες μας βοηθούν να έχουμε μια στάση αποδοχής και υπευθυνότητας, τόσο ως άτομα όσο και ως ομάδα. Αφού πρώτα κάναμε ένα πλήρες σταδιακό ζέσταμα του σώματος, περάσαμε στις εξής ασκήσεις εμπιστοσύνης:
Α) "Ο τυφλός και ο οδηγός του" (όπου αφηνόμαστε στον συμπαίκτη μας να μας καθοδηγεί, ενώ έχουμε τα μάτια μας κλειστά). Πήγε εξαιρετικά και οδήγησε σε χορό των ζευγαριών σε όλο τον χώρο.
Β) "Το εκκρεμές" (όπου ένας παίκτης αφήνεται να κινηθεί ως εκκρεμές μεταξύ δύο συμπαικτών του).
Γ) "Το ρολόι" (μια πιο τολμηρή παραλλαγή της παραπάνω άσκησης, η οποία όμως εκτελείται σε κύκλο). Η ομάδα είχε την ευκαιρία να ενεργοποιηθεί στο μέγιστο, καθώς στο κέντρο τοποθετήθηκε αρχικά η συντονίστρια...
Το ρολόι
Στη συνέχεια -και εξ αφορμής των ασκήσεων- συζητήσαμε για τα χαρακτηριστικά που απαιτούνται στη συμπεριφορά μας, ώστε να εμπνέουμε εμπιστοσύνη ή πότε είναι ασφαλές να νιώσουμε εμπιστοσύνη.
Κατόπιν, τα παιδιά χωρίστηκαν σε δύο υπο-ομάδες και παίρνοντας ως αφετηρία τη φράση "Σσσς! Έρχεται" δημιούργησαν ένα σενάριο, διένειμαν τους ρόλους, έφτιαξαν τον σκηνικό τους χώρο και παρουσίασαν τους αυτοσχεδιασμούς τους.
Η συνάντησή μας έκλεισε με το αγαπημένο "Κυνηγητό των κολλημένων" και το σύνθημα της ομάδας μας.
12η Συνάντηση (16-1-2024)
Ήρθε η ώρα να αναγνώσουμε διάφορα θεατρικά έργα, προκειμένου να εξετάσουμε αν και πώς θα μπορούσαμε να τα αξιοποιήσουμε για να ετοιμάσουμε μια θεατρική παράσταση. Μετά από αρκετό ψάξιμο, λοιπόν, σήμερα ξεκινήσαμε τη διερεύνησή μας με δυο θεατρικά έργα:
Α) "Κουρδισμένοι", της Στέλλας Μιχαηλίδου (σε μια συνοπτική παρουσίαση της υπόθεσης, του ύφους και των απαιτήσεών του)
Β) "Η επιστροφή των παραμυθιών", της Γεωργίας Παρασκευά (σε πλήρη ανάγνωση).
13η Συνάντηση (23-1-2024)
Η αναζήτηση ενός θεατρικού έργου κατάλληλου για τις ανάγκες και τις επιδιώξεις της ομάδας μας συνεχίστηκε και σήμερα. Αρχικά εξετάσαμε αν το έργο "Η επιστροφή των παραμυθιών" θα μπορούσε διακευαζόμενο να είναι αυτό που ζητάμε. Νιώσαμε πως δεν είμαστε ακόμα "εκεί", αλλά πως ωριμάζει η σκέψη του τι θέλουμε...
Στη συνέχεια, εξετάσαμε το ενδεχόμενο να μετατρέψουμε κάποιο αφηγηματικό κείμενο σε θεατρικό. Έτσι, παρουσιάστηκαν οι υποθέσεις τριών αφηγηματικών κειμένων: «Το παλάτι του ήλιου» (της Μαρίας Παπανικολάου),
«Ο θησαυρός της Εβίτας» (της Εύης Τσιτουρίδου-Χριστοφορίδου),
και «Το κορίτσι με το ξύλινο σπαθί» (του Σπύρου Γιαννακόπουλου).
Μετά από αυτήν τη χρήσιμη αλλά κοπιαστική εργασία, ανταμείψαμε τους εαυτούς μας με μια διασκεδαστική ομαδική άσκηση αντανακλαστικών και συγκέντρωσης που παίζεται σε κύκλο, το "χι-χα-χου!" Γελάσαμε και ανανεώσαμε το ραντεβού...
14η Συνάντηση (6-2-2024)
Καθώς και αυτή η συνάντηση επρόκειτο να είναι κοπιαστική, προς αναζήτηση βέβαια του κατάλληλου έργου, την ξεκινήσαμε με το παιχνίδι που μας ενθουσίασε στο κλείσιμο της προηγούμενης συνάντησης, το "χι-χα-χου!". Αυτή τη φορά, ωστόσο, εστιάσαμε κυρίως στη διαφραγματική αναπνοή, στην κίνηση δηλαδή του διαφράγματος η οποία εξασφαλίζει όγκο και ένταση στη φωνή μας κατά την εκφορά του λόγου.
Έτσι, ενεργοποιημένοι, ξεκινήσαμε την ανάγνωση του θεατρικού έργου ¨Με τα ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ των ΓΚΡΙΜ..." της Φίλιας Δενδρινού. Σύντομα διαπιστώσαμε πως η δομή του (σπονδυλωτό έργο), η τεχνοτροπία του (εναλλαγή αφήγησης και εμψύχωσης ρόλων), το στήσιμό του (ομαδοκεντρικό), η γλώσσα του (μίξη στίχου και πρόζας), καθώς και οι δυνατότητες που δίνει για κίνηση, χορό, τραγούδι και αυτοσχεδιασμό μας οδηγούν να επιλέξουμε αυτό το έργο, ως μια ευκαιρία για πειραματισμό πάνω σε διάφορες συμβάσεις και τεχνοτροπίες που συνήθως συναντάμε σε "αφηγηματικές παραστάσεις" ή "θεατρικές αφηγήσεις" (story telling).
Ο κώδικας αυτός, της θεατρικής αφήγησης μιας ιστορίας, είναι ένα εξαιρετικά χρήσιμο εργαλείο για τη σχολική κοινότητα. Όταν θα έχει κατακτηθεί από τους συντελεστές, αφενός θα υπάρχει πλέον η δυνατότητα να φτιάχνουμε τα δικά μας θεατρικά έργα, κόβοντας και ράβοντας αφηγηματικά έργα στα μέτρα μας. Αφετέρου, τέτοιες τεχνικές θα μπορούσαν να βρουν εφαρμογή σε διάφορα μαθήματα (όπως ας πούμε στην Ιστορία, τη Μυθολογία, τη λογοτεχνία κα).
Μετά το ηχηρό σύνθημα της ομάδας κατεβήκαμε τις σκάλες μοιραζόμενοι εικόνες που "είδαμε" και ιδέες που προέκυψαν με τη σύντομη αυτή ανάγνωση. Γνωρίζαμε πλέον πως ήμασταν "εκεί". Τι όμορφη αίσθηση, ανακούφισης αλλά και ενθουσιασμού... 🌄 Έπεται η συνέχεια!!!
