Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μηλιά. . . κι αγαπούσε ένα αγοράκι».
Έτσι αρχίζει το όμορφο παραμύθι που το διάβασμά του αφήνει τη γεύση μιας
αξέχαστης ευαισθησίας. Κάθε μέρα το αγόρι πήγαινε στη μηλιά κι έτρωγε
τα μήλα της, έκανε κούνια απ' τα κλαδιά της, σκαρφάλωνε στον κορμό της. .
. κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη. Μα όσο το αγόρι μεγάλωνε, τόσο
περισσότερα ζητούσε απ' το δέντρο και το δέντρο έδινε, έδινε, έδινε
αδιάκοπα. Γραμμένο κι εικονογραφημένο απ' τον προικισμένο και
πολυσύνθετο Σελ Σιλβερστάιν, αυτό το τρυφερό και παραβολικό παραμύθι
καταφέρνει να συγκινήσει αναγνώστες κάθε ηλικίας. Μετά την ανάγνωση, τα μικρά χεράκια, κατασκεύασαν το δέντρο που έδινε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου