16-01-2024, Όμιλος Εικαστικό Εργαστήρι: Μαθαίνοντας το έργο του Έντβαρτ Μούνκ, Η Κραυγή... Ομαδικό εξάπτυχο έργο σε καμβά και ατομικά έργα σε μικρούς καμβάδες με πινέλα και τέμπερα.

                                               

                                                

 10-01-2024: Προσεγγίζοντας με την Β' τάξη τον Σουρεαλισμό ως καλλιτεχνικό ρεύμα και το γνωστό έργο του Σαλβαντόρ Νταλί "Η Εμμονή της Μνήμης", πλάθουμε τα ρολόγια με πηλό και αφού στεγνώσει τα χρωματίζουμε.

Λογισμικό και Υλικό υπολογιστή Νο 2 - Ελεύθερο και Ανοιχτό λογισμικό - Λειτουργικά Συστήματα

 9η συνάντηση με τον όμιλο "μικροί χάκερς" μιλήσαμε για το Λογισμικό του υπολογιστή και το Χωρίσαμε σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Τις εφαρμογές και τα Λειτουργικά Συστήματα.

Ξεχωρίσαμε αυτές τις δύο κατηγορίες και παίξαμε ένα παιχνίδι ζωγραφικής για τις εφαρμογές που χρησιμοποιούμε και τα Λειτουργικά Συστήματα.

Τέλος μιλήσαμε για το Ελεύθερο και Ανοιχτό λογισμικό με το οποίο θα ασχοληθούμε και σε επόμενα μαθήματα καθώς οι έννοιες αυτές αποτελούν τη βάση για το εργαστήριό μας.

'' Οι μαθητές της Πρώτης Τάξης έκοψαν τη βασιλόπιτα τους''

Με πνεύμα και διάθεση χαράς, αισιοδοξίας, φιλίας και δημιουργικότητας οι μικροί μας μαθητές φιλοτέχνησαν τη βασιλόπιτα, αφού τη διακόσμησαν όπως οι ίδιοι επιθυμούσαν ...

Το αποτέλεσμα άκρως δημιουργικό...

Δεν θα μπορούσαν να μην υπάρξουν και οι τυχεροί για το περίφημο φλουρί!!!

Η ανταμοιβή για τους τυχερούς...και φυσικά μα τι άλλο ένα παιδικό λογοτεχνικό βιβλίο!!

Να ευχηθούμε Καλή χρόνια  με υγεία πολλή φαντασία και χαμόγελα!!!!Και του χρόνου με υγεία!!!Καλή πρόοδο!!

Δέκατη Συνάντηση Ομίλου Φιλαναγνωσίας'' Σπίτι Είναι...''

Στη συγκεκριμένη συνάντηση πρωταρχικός μας στόχος ήταν η πιο ουσιαστική επαφή των παιδιών με τη εικονογραφημένη μικροαφήγηση που ορίζεται ως «ένα καινούριο λογοτεχνικό είδος στην ελληνική βιβλιογραφία, το οποίο μεταδίδει τα πολλαπλά του μηνύματα με δύο μέσα: την πολυσημία της εικόνας και τη ζωτικότητα του γραπτού λόγου. Πρόκειται για σύζευξη δύο διαφορετικών τεχνών, οι οποίες εμπλέκονται στη διαρκή και διακριτική διαδικασία αλληλεπίδρασης, αλλά χωρίς να καταλήγουν στην απόλυτη ταύτισή τους .Ο λογοτεχνικός αυτός τύπος δεν εστιάζει στην ποσότητα των εικόνων αλλά στην λειτουργία τους μέσα στο κείμενο, ώστε να μεταδοθεί πολυτροπικά το κειμενικό μήνυμα. 

Καταβάλαμε προσπάθεια να τους ωθήσουμε να αντιληφθούν πως μια εικόνα, πάντα θέλει να μας πει περισσότερα από όσα μας δείχνει ιδίως όταν είναι μια εικόνα που αφηγείται ιστορίες. Έτσι επιδιώξαμε να να μελετήσουν σε βάθος τις εικόνες και να προβούν στην δημιουργική ανάγνωση τους, ώστε να αποκτήσουν μια πιο κριτική ματιά  από τη θέση των αναγνωστών.

Πιο αναλυτικά μελετήσαμε και αξιοποιήσαμε το λογοτεχνικό βιβλίο" Σπίτι Είναι''

Η Σεβαστή Χατζησαββίδου υπογράφει ένα πολύ ενδιαφέρον και καλαίσθητο picture book, όπου κείμενο και εικόνα συνδιαλέγονται όμορφα ακτινοβολώντας όλες τις φιλοσοφικές, συναισθητικές και ηθικές διακλαδώσεις του σπιτιού.

Η συγγραφέας έχει την τύχη να της συμπαρίσταται με μια από τις πιο καλές δουλειές της η Έφη Κοκκινάκη, η οποία έχει δουλέψει και έχει εξελίξει το στυλ της, αφήνει πίσω τις πιο παραδοσιακές και συγκεκριμένες γραμμές και αποτυπώσεις και προχωρά σε πιο όμορφες συνθέσεις, πιο απολαυστικές εικαστικά, με μεγαλύτερη δύναμη στα συναισθήματα και εκφραστικότητα, παράγοντας ένα αποτέλεσμα που αρέσει και δείχνει μια κινητικότητα στην αναζήτηση του προσωπικού ύφους.

Η συνεργασία τους είναι αρμονική και η συμπλοκή εικόνων και λέξεων συχνά ελκυστική.

Παρουσίαση

Να σου πω τι είναι "Σπίτι";
Είναι ένας χώρος; Είναι χρώματα;
Συναισθήματα;
Είναι οι άνθρωποι που ζουν σε αυτό; Ή είναι τα γέλια, οι ιστορίες, τα παιχνίδια που αυτοί μοιράζονται;
Είναι οι μνήμες, οι μυρωδιές, η ζεστασιά;
Είναι το μέρος όπου νιώθουμε ασφάλεια, αγάπη και χαρά;
Ή μήπως, τελικά, Σπίτι είναι... όλα αυτά μαζί;
Εγώ...
Εσύ...
Εμείς...

Μέσα από τη δημιουργική ανάγνωση τόσο του κειμένου όσο και των εικόνων οι μικροί μαθητές  εντόπισαν και ανέλυσαν την τρυφερότητα στις ποικίλες όψεις ενός σπιτιού, διερευνώντας τα όριά του, κοινωνιολογικά, φιλοσοφικά, ανθρωπολογικά. Είναι τα δομικά του υλικά που το καθιστούν εστία ανθρώπων; Είναι οι άνθρωποί του, η ενέργειά τους, οι σχέσεις τους; Είναι η έκτασή του στη γειτονιά; Είναι οι μνήμες και τα βιώματά μας; Είναι η κινητοποίηση των αισθήσεων, από την όραση και την αφή ως την ακοή και την όσφρηση, με εικόνες, αντικείμενα, λέξεις, μυρωδιές; Είναι η ασφάλεια και η ζεστασιά που μας προσφέρει; Είναι η αγάπη που χτίζεται μέσα στους τοίχους του και ποτίζει κάθε μέτρο του;

Ολοκληρώνοντας όλο αυτό το εγχείρημα οι μαθητές αποτύπωσαν οι ίδιοι τι σημαίνει για εκείνους η έννοια σπίτι μέσα από σκέψεις και εικόνες.

Δείγματα από τα έργα των μικρών συγγραφέων-εικονογράφων:

Λογισμικό και Υλικό υπολογιστή - Μία ιστορία αλληλεξάρτησης

8η συνάντηση με τον όμιλο "μικροί χάκερς" και πρώτη για την νέα σχολική χρονιά, μιλήσαμε για το λογισμικό και το υλικό του υπολογιστή μέσα από ιστορίες και θεατρικό παιχνίδι.

Είδαμε το εσωτερικό του υπολογιστή αλλά και τις εξωτερικές-περιφεριακές συσκευές. Ενώσαμε τις συσκευές με τις αντίστοιχες λέξης και έπειτα τα παιδιά ζωγράφισαν μία εξωτερική ή εσωτερική συσκευή και παίξαμε ένα παιχνίδι με την αλληλοεξάρτηση των μερών.

Στη συνέχεια μιλήσαμε για το λογισμικό μέσα από ένα βίντεο που μας εξήγησε την ιστορία του και το τί είναι.

Έτσι ξεχωρίσαμε το λογισμικό και το υλικό και είμαστε έτοιμοι για να μπορέσουμε να μιλήσουμε για το ελέυθερο και ανοιχτό λογισμικό που είναι και ένας από τους "πυρήνες" του εργαστηρίου "μικροί χάκερς"

Ένατη Συνάντηση Ομίλου Φιλαναγνωσίας " Τα αμέτρητα''

Ο όμιλος Φιλαναγωσίας με το πρώτο μάθημα τη Νέα Χρόνια αφού συζήτησε με τους μαθητές ευχές και στόχους για το 2024 ,ζητήθηκε να αναπαραστήσουν μέσα από ένα φύλλο εργασίας  όπως οι ίδιοι επιθυμούν σκέψεις και ευχές για το 2024....Οι σκέψεις των παιδιών μας συνεπήραν.

Έπειτα προβήκαμε στη διαδραστική ανάγνωση του λογοτεχνικού Βιβλίου της Μαρίας Αγγελίδου "Τα αμέτρητα΄΄

''Το Κοριτσάκι κι ο Παππούς ζούσαν σε μια χώρα που οι άνθρωποι ήταν ευτυχισμένοι, μ’ όλα τους τα καλά: σπίτια πέτρινα, βρύσες με γάργαρα νερά, ρούχα κεντημένα. Κι όλα τούτα, τα μετρούσαν- για να ξέρουν πόσα είχαν.

«Υπάρχουν πράγματα Αμέτρητα, Παππού;» ρώτησε μια μέρα το Κοριτσάκι και κίνησε να τα βρει. Κι όταν ήρθε η ώρα να παντρευτεί, αναζήτησε ένα βασιλόπουλο που να τα καταφέρνει κι αυτό στο μέτρημα σαν και την ίδια. Για να τη βοηθήσει να μετρήσουν τ’ Αμέτρητα.

Η Μαρία Αγγελίδου έγραψε μια ιστορία σαν παλιό παραμύθι, με στοιχεία που κλείνουν το μάτι στο σήμερα μέσα από τη διαχρονικότητά τους, και ο Βασίλης Σελιμάς την ζωγράφισε με τον καλύτερο τρόπο''.

Οι μαθητές ανταποκρίθηκαν με μεγάλο ενδιαφέρον και έλαβε χώρα μια πιο εσωτερική ανάλυση τόσο των νοημάτων του κειμένου όσο και της εικονγραφήσης. Πιο συγκεκριμένα αναλύσαμε ό,τι Αμέτρητο ξέρουν. 

Οι φράσεις όμως που τους άγγιξαν περισσότερο είναι "μαμά πόσο μ' αγαπάς ....και απαντά η μαμά αυτό δεν το ξέρω" Μετριέται αυτή η αγάπη;;;;;; πόσο δίκιο είχε η Μαρία Αγγελίδου;;; Αυτή κ αν είναι αμέτρητη.

Όπως ΄'Υπάρχουν ένα σωρό πράγματα Αμέτρητα" , είπε το Κορίτσι. "Αλλά αν με παντρευτείς, θα σ' αγαπάω και θα μ' αγαπάς και θα τα μετρήσουμε ένα - ένα. Γιατί αυτό κάνουν οι άνθρωποι που αγαπιούνται. Μετράνε τ' Αμέτρητα".

Η μικρή μας εικονογράφος συνθέτει:

Η ώρα της βασιλόπιτας... με την Στ' ταξη

Οι μαθητές της Στ τάξης του σχολείου μας έφτιαξαν τη δική τους βασιλόπιτα για τη νέα χρονιά...ο κάθε μαθητής ανέλαβε να φέρει από ένα υλικό...έτσι μετρήσαμε τις απαραίτητες δοσολογίες με τη βοήθεια ζυγαριάς, ανακατέψαμε το μείγμα, στολίσαμε την βασιλόπιτα μας και το αποτέλεσμα ήταν γευστικότατο και νοστιμότατο....επίσης στο τέλος διαβάσαμε και την ιστορία της βασιλόπιτας...

Αφού η κουζίνα του σχολείου μας γέμισε από υπέροχες μυρωδιές, ανεβήκαμε στο γραφείο και μαζί με τον διευθυντή και τους εκπαιδευτικούς κόψαμε τη βασιλόπιτα. Το φλουρί το κέρδισε ο μικρός μας φίλος ο Φοίβος.....και του χρόνου με υγεία... με τις κυρίες Ιφιγένεια Τσιούτσιου, Μαρία Παπαοικονόμου, Μαριαλένα Τσούδη.

Άσπρη μέρα... με την νέα χρονιά

 Το καλωσόρισμα της νέας χρονιάς στο Σχολείο μας μας έφερε και το πρώτο χιόνι. Όχι τόσο πολύ για να παίξουμε μαζί του αλλά αρκετό για να ντύσει το τοπίο στα άσπρα.

Όμιλος "Θεατρικό Εργαστήρι Ε-ΣΤ"

Συναντήσεις 8η-10η

 Συνάντηση 8η (5-12-2023)

Ξεκινήσαμε τη συνάντησή μας ζωηρά και ομαδικά με το κυνηγητό των κολλημένων, το οποίο με διασκεδαστικό τρόπο βοηθά την ομάδα να λειτουργεί συντονισμένα και να καταστρώνει τη στρατηγική της αυθόρμητα και γρήγορα.

Στη συνέχεια τα παιδιά, στις υπο-ομάδες που είχαν δημιουργηθεί στην προηγούμενη συνάντηση, ραφινάρισαν τις ιστορίες/ σενάριά τους και κατόπιν περάσαμε στην ηχογράφησή τους.

Ακούστε τις ιστορίες που γέννησαν η φαντασία και η ομαδική δημιουργία των παιδιών...

(Προσεχώς...)

Η συνάντησή μας ολοκληρώθηκε με ομαδική χαλάρωση.

Συνάντηση 9η (12-12-2023)

Με το αγαπημένο παιχνίδι "Μουσικές καρέκλες" επέλεξε η ομάδα να ξεκινήσουμε τη συνάντησή μας. 

Στο στάδιο αυτό της πορείας μας, έχοντας περάσει από το στήσιμο της δυναμικής της ομάδας και από τη διερεύνηση της σωματικής εκφραστικότητας και της παραγωγής σεναρίου, ήρθε η ώρα να εισαγάγουμε τους αυτοσχεδιασμούς με λόγια. Έτσι τα λόγια μας θα είναι σε σύνδεση με σκέψη και συναίσθημα και σε ανταπόκριση με τη γλώσσα του σώματός μας.

Η άσκηση "Λεκτικό τένις", παιγμένη σε ζευγάρια, μας βοήθησε να τονώσουμε τη λειτουργία του συνειρμού, ώστε οι αυτοσχεδιασμοί μας να κυλούν αβίαστα και με αυτοπεποίθηση. 

Έτοιμοι, λοιπόν, για τους πρώτους αυτοσχεδιασμούς που συνδυάζουν την παντομίμα με τη χρήση λόγου. Ακολουθούν χαρακτηριστικές στιγμές από τον "Ταλαίπωρο ταξιδιώτη"...

Κλείσαμε τη συνάντησή μας με ελεύθερη κίνηση και το σύνθημα της ομάδας.

Συνάντηση 10η (12-12-2023)

Χορεύοντας με διάφορες συνθήκες (ταχύτητες, επίπεδα, με επαφή ή μη μεταξύ των μελών...) ενεργοποιηθήκαμε και ετοιμαστήκαμε για δημιουργία. 

Η επόμενη άσκηση υπήρξε μια εξαιρετική στιγμή για την ομάδα, αφού έδειξε τον βαθμό σύνδεσης μεταξύ των μελών. Καθώς όλοι κινούνταν με τη μουσική, κάποιος αποφάσιζε να σταματήσει και πολύ σύντομα όλοι είχαν συντονιστεί και σταματήσει χωρίς καμία συνεννόηση - και το ίδιο συνέβαινε όταν κάποιος αποφάσιζε να ξεκινήσει και πάλι την κίνηση. Ήταν η πρώτη φορά που νιώσαμε σαν ένα σμήνος. Μαγεία...

Έτοιμοι, λοιπόν, οικείοι και χωρίς αναστολές, για έναν πολύ τολμηρό αυτοσχεδιασμό που παίζεται σε ζευγάρια και λέγεται "Αιφνιδιάζοντας με μια φράση". Η τόλμη του έγκειται στο ότι ο ένας παίκτης πλησιάζει τον άλλο με μια και μόνο φράση, χωρίς καμία προηγούμενη συνεννόηση, και με τον τόνο και το ύφος του προκαλεί την αυθόρμητη αντίδραση του συμπαίκτη του. Έτσι οι δυο παίκτες αυθόρμητα δημιουργούν δυο χαρακτήρες και μια συνθήκη, έναν ολοκληρωμένο αυτοσχεδιασμό με αρχή, μέση και τέλος... Αυτά συμβαίνουν στο κέντρο ενός υποστηρικτικού κύκλου, όπου οι παίκτες με κίνηση ωρολογιού μία αιφνιδιάζουν και μία αιφνιδιάζονται.

Στη συνέχεια, τα παιδιά χωρίστηκαν σε υπο-ομάδες και κλήθηκαν να συνεχίσουν με τον δικό τους τρόπο μια ιστορία που ξεκινά ως εξής: "Και εκεί που πηγαίναμε, στη μέση του πουθενά, χάλασε το αυτοκίνητο...". Έπρεπε λοιπόν να αποφασίσουν ποιοι είναι, πού πάνε και με ποιο σκοπό, αν είναι μέρα ή νύχτα, τι συναισθήματα προκύπτουν από το γεγονός, αν και ποια άλλα όντα εμπλέκονται, τι λύσεις προτείνονται, πώς τελειώνει η ιστορία και -το πιο σημαντικό- το ύφος της ιστορίας, που θα προσδιορίσει και το τι θα νιώσουν οι θεατές.

Οι υπο-ομάδες ετοίμασαν τον χώρο και παρουσίασαν τους αυτοσχεδιασμούς τους.

Καθώς αυτή ήταν η τελευταία μας συνάντηση πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων και προκειμένου να στοχοθετήσουμε για τη συνέχεια, συζητήσαμε αν θα θέλαμε ως ομάδα να δημιουργήσουμε μια θεατρική παράσταση και σε ποιο ύφος θα μας άρεσε να κινηθούμε, με βάση όσα έχουν αυθόρμητα εκφραστεί έως εδώ μέσα από τους ποικίλους αυτοσχεδιασμούς που έχουμε μοιραστεί.

Κλείσαμε τον πρώτο κύκλο του εργαστηρίου μας με γλύκα για όσα πέρασαν, ενθουσιασμό για όσα έρχονται και με τις καλύτερες ευχές από όλους μας για καλή και δημιουργική νέα χρονιά 💗💗💗