Όμιλος "Θεατρικό Εργαστήρι Ε-ΣΤ"

Συναντήσεις 8η-10η

 Συνάντηση 8η (5-12-2023)

Ξεκινήσαμε τη συνάντησή μας ζωηρά και ομαδικά με το κυνηγητό των κολλημένων, το οποίο με διασκεδαστικό τρόπο βοηθά την ομάδα να λειτουργεί συντονισμένα και να καταστρώνει τη στρατηγική της αυθόρμητα και γρήγορα.

Στη συνέχεια τα παιδιά, στις υπο-ομάδες που είχαν δημιουργηθεί στην προηγούμενη συνάντηση, ραφινάρισαν τις ιστορίες/ σενάριά τους και κατόπιν περάσαμε στην ηχογράφησή τους.

Ακούστε τις ιστορίες που γέννησαν η φαντασία και η ομαδική δημιουργία των παιδιών...

(Προσεχώς...)

Η συνάντησή μας ολοκληρώθηκε με ομαδική χαλάρωση.

Συνάντηση 9η (12-12-2023)

Με το αγαπημένο παιχνίδι "Μουσικές καρέκλες" επέλεξε η ομάδα να ξεκινήσουμε τη συνάντησή μας. 

Στο στάδιο αυτό της πορείας μας, έχοντας περάσει από το στήσιμο της δυναμικής της ομάδας και από τη διερεύνηση της σωματικής εκφραστικότητας και της παραγωγής σεναρίου, ήρθε η ώρα να εισαγάγουμε τους αυτοσχεδιασμούς με λόγια. Έτσι τα λόγια μας θα είναι σε σύνδεση με σκέψη και συναίσθημα και σε ανταπόκριση με τη γλώσσα του σώματός μας.

Η άσκηση "Λεκτικό τένις", παιγμένη σε ζευγάρια, μας βοήθησε να τονώσουμε τη λειτουργία του συνειρμού, ώστε οι αυτοσχεδιασμοί μας να κυλούν αβίαστα και με αυτοπεποίθηση. 

Έτοιμοι, λοιπόν, για τους πρώτους αυτοσχεδιασμούς που συνδυάζουν την παντομίμα με τη χρήση λόγου. Ακολουθούν χαρακτηριστικές στιγμές από τον "Ταλαίπωρο ταξιδιώτη"...

Κλείσαμε τη συνάντησή μας με ελεύθερη κίνηση και το σύνθημα της ομάδας.

Συνάντηση 10η (12-12-2023)

Χορεύοντας με διάφορες συνθήκες (ταχύτητες, επίπεδα, με επαφή ή μη μεταξύ των μελών...) ενεργοποιηθήκαμε και ετοιμαστήκαμε για δημιουργία. 

Η επόμενη άσκηση υπήρξε μια εξαιρετική στιγμή για την ομάδα, αφού έδειξε τον βαθμό σύνδεσης μεταξύ των μελών. Καθώς όλοι κινούνταν με τη μουσική, κάποιος αποφάσιζε να σταματήσει και πολύ σύντομα όλοι είχαν συντονιστεί και σταματήσει χωρίς καμία συνεννόηση - και το ίδιο συνέβαινε όταν κάποιος αποφάσιζε να ξεκινήσει και πάλι την κίνηση. Ήταν η πρώτη φορά που νιώσαμε σαν ένα σμήνος. Μαγεία...

Έτοιμοι, λοιπόν, οικείοι και χωρίς αναστολές, για έναν πολύ τολμηρό αυτοσχεδιασμό που παίζεται σε ζευγάρια και λέγεται "Αιφνιδιάζοντας με μια φράση". Η τόλμη του έγκειται στο ότι ο ένας παίκτης πλησιάζει τον άλλο με μια και μόνο φράση, χωρίς καμία προηγούμενη συνεννόηση, και με τον τόνο και το ύφος του προκαλεί την αυθόρμητη αντίδραση του συμπαίκτη του. Έτσι οι δυο παίκτες αυθόρμητα δημιουργούν δυο χαρακτήρες και μια συνθήκη, έναν ολοκληρωμένο αυτοσχεδιασμό με αρχή, μέση και τέλος... Αυτά συμβαίνουν στο κέντρο ενός υποστηρικτικού κύκλου, όπου οι παίκτες με κίνηση ωρολογιού μία αιφνιδιάζουν και μία αιφνιδιάζονται.

Στη συνέχεια, τα παιδιά χωρίστηκαν σε υπο-ομάδες και κλήθηκαν να συνεχίσουν με τον δικό τους τρόπο μια ιστορία που ξεκινά ως εξής: "Και εκεί που πηγαίναμε, στη μέση του πουθενά, χάλασε το αυτοκίνητο...". Έπρεπε λοιπόν να αποφασίσουν ποιοι είναι, πού πάνε και με ποιο σκοπό, αν είναι μέρα ή νύχτα, τι συναισθήματα προκύπτουν από το γεγονός, αν και ποια άλλα όντα εμπλέκονται, τι λύσεις προτείνονται, πώς τελειώνει η ιστορία και -το πιο σημαντικό- το ύφος της ιστορίας, που θα προσδιορίσει και το τι θα νιώσουν οι θεατές.

Οι υπο-ομάδες ετοίμασαν τον χώρο και παρουσίασαν τους αυτοσχεδιασμούς τους.

Καθώς αυτή ήταν η τελευταία μας συνάντηση πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων και προκειμένου να στοχοθετήσουμε για τη συνέχεια, συζητήσαμε αν θα θέλαμε ως ομάδα να δημιουργήσουμε μια θεατρική παράσταση και σε ποιο ύφος θα μας άρεσε να κινηθούμε, με βάση όσα έχουν αυθόρμητα εκφραστεί έως εδώ μέσα από τους ποικίλους αυτοσχεδιασμούς που έχουμε μοιραστεί.

Κλείσαμε τον πρώτο κύκλο του εργαστηρίου μας με γλύκα για όσα πέρασαν, ενθουσιασμό για όσα έρχονται και με τις καλύτερες ευχές από όλους μας για καλή και δημιουργική νέα χρονιά 💗💗💗

Θεατρικό Εργαστήρι Α-Β

Συναντήσεις 5η -7η

Πέμπτη συνάντηση (1-12-2023)

Προκειμένου να ζεσταθούμε και να ενεργοποιηθούμε, ξεκινήσαμε τη συνάντησή μας παίζοντας τα αγαπημένα μας "αγαλματάκια" μετά μουσικής.

Στη συνέχεια εστιάσαμε στο πώς χτίζεται μια ιστορία, μέσα από το Παρα-πολυ-μύθι του Ευγένιου Τριβιζά "Τα 33 ροζ ρουμπίνια". Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο βιβλίο, το οποίο σε κάθε του σελίδα ζητά από τους μικρούς αναγνώστες να επιλέξουν πώς θα κινηθούν οι χαρακτήρες στη συνέχεια. Έτσι, κάθε φορά που διαβάζεις αυτό το βιβλίο προκύπτει μια ιστορία διαφορετική, ανάλογα με τις επιλογές που κάνεις. Σε πρώτο επίπεδο, τα παιδιά μυούνται στην τεχνική της μυθοπλασίας. Σε βαθύτερο επίπεδο, αντιλαμβάνονται ότι κάθε στιγμή της ζωής μας είναι ένα σταυροδρόμι και οι εκάστοτε επιλογές μας, μικρές ή μεγάλες, γράφουν την ιστορία της ζωής μας...

Ακολούθησαν ομαδικοί αυτοσχεδιασμοί πάνω στην ιστορία που προέκυψε.   

                                             Η συνάντησή μας έκλεισε με χορό...

Έκτη συνάντηση (8-12-2023)

Η ζωηρή μουσική και ο χορός μας βοήθησαν να εκτονώσουμε την κούραση και να ετοιμαστούμε για δημιουργία. Έτσι, περάσαμε σε ένα παιχνίδι μεταμορφώσεων: μέσα από την κίνησή μας γίναμε άνθρωποι όλων των ηλικιών, ζώα της στεριάς, του ουρανού και της θάλασσας, στοιχεία της φύσης...

                                                                         "Τα γεροντάκια"

Αφού, λοιπόν, πρώτα πειραματιστήκαμε με την κίνηση των ζώων, ήρθε η ώρα να παρατηρήσουμε τις ομοιότητες, μέσα από το παιχνίδι "βρες το ταίρι σου". Ποιος άλλος κινείται σαν εμένα, τεντώνεται, τρώει, κοιμάται όπως εγώ; 

                                               Φίλη μου, μήπως είσαι κι εσύ γάτα; 😽

Τη σκυτάλη πήρε η ανάγνωση του παραμυθιού "Ένα σπίτι για όλους", το οποίο μέσα από μια απλή ιστορία και υπέροχες εικόνες μας μιλά για τη συμπερίληψη και για τους όρους που την καθιστούν επιτυχημένη. Υπάρχει χώρος για ένα όμορφο ζωάκι σαν κι εμένα;... Δούλεψαν και δούλεψαν, ώσπου... έχτισαν ένα σπίτι αρκετά μεγάλο ώστε να τους χωράει όλους.

Διασκευάσαμε το παραμύθι, επιλέξαμε ρόλους, ετοιμάσαμε το σκηνικό μας και... ζωντανέψαμε την ιστορία με τον δικό μας μοναδικό και απολαυστικό τρόπο...

Το παραμύθι τελειώνει με μια μεγάλη γιορτή. Τα παιδιά αυθόρμητα συνέχισαν με ελεύθερο παιχνίδι και η συνάντησή μας έκλεισε με μια ομαδική αγκαλιά. 💗

Έβδομη συνάντηση (15-12-2023)

Σήμερα χορέψαμε με την ψυχή μας. Τα παιδιά επέλεξαν τις αγαπημένες τους μουσικές και στήσαμε ένα γλέντι τρικούβερτο...

Μετά ανοίξαμε το υπέροχο βιβλίο "Το Γκρούφαλο και άλλες ιστορίες" και επιλέξαμε την ιστορία "Μια σκούπα, μα τι σκούπα!". Πρόκειται για ένα έμμετρο παραμύθι, που μας μιλά για την αξία της γενναιοδωρίας και της καταδεκτικότητας. Έχοντας αυτή τη στάση ζωής αποκτούμε φίλους πραγματικούς, που θα είναι δίπλα μας στα εύκολα και στα δύσκολα...

 

Στη μάγισσα το έδωσε ευγενικά σαν δώρο κι έπειτα ρώτησε μεμιάς στη σκούπα αν έχει χώρο. "Μετά από τόσο σπουδαίο δώρο, πώς γίνεται για σένα να μην έχει χώρο;"

Τα ίδια τα παιδιά πειραματίστηκαν με την ανάγνωση αυτού του έμμετρου παραμυθιού με τον υπέροχο ρυθμό. Συγχρόνως εντοπίζαμε μοτίβα κοινά με του παραμυθιού της προηγούμενης συνάντησής μας ("Ένα σπίτι για όλους") και  αντιληφθήκαμε έτσι τη δομή μιας ιστορίας με αρχή, μέση και τέλος. Σε διάφορα σημεία αναρωτιόμασταν τι θα μπορούσε να συμβεί στη συνέχεια και επίσης εξασκηθήκαμε στην αναδιατύπωση της ιστορίας και στην απομνημόνευση φράσεων με τη βοήθεια του ρυθμού και της ομοιοκαταληξίας. Έτσι, παιχνιδιάρικα και απολαυστικά, κάναμε την πρώτη δραματουργική μας επεξεργασία. 'Έπεται η συνέχεια με τη δραματοποίηση της ιστορίας...

Κλείσαμε τη συνάντησή μας με την πιο ζεστή και γλυκιά ομαδική αγκαλιά...  💗

"Όνειρο καλοκαιρινής νυκτός" θεατρική παράσταση στην παλιά Ηλεκτρική

Την παράσταση του ΔΗΠΕΘΕ ΒΟΛΟΥ "Όνειρο καλοκαιρινής νυκτός" του Ουίλιαμ Σαίξπηρ παρακολουθήσαμε στην Παλιά Ηλεκτρική του Βόλου.

Οι Φασουλήδες του Κατσιπόρα

Το έργο «Οι Φασουλήδες του Κατσιπόρα» του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, παρακολούθησαν την Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου, στο θέατρο της Παλαιάς Ηλεκτρικής, οι μαθητές της Α - Β - Γ τάξης του σχολείου μας από την Παιδική Σκηνή του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου της Διεύθυνσης Πολιτισμού του ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ Δήμου Βόλου.

 H παράσταση ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Δημήτρη Δακτυλά (Αναπληρωτή Καλλιτεχνικού Διευθυντή Δη.Πε.Θε Βόλου), μουσική Νίκου Αδρασκέλα, έκτακτη συμμετοχή Ανδρέα Μιμαίου (Διευθυντής σπουδών Δημοτικού Ωδείου Βόλου), χορογραφίες Άντζελας Καλαντζή (Διευθύντρια Δημοτικής Σχολής Χορού), σκηνικά- κοστούμια: Νικολέτα Καίση. Βοηθός σκηνοθέτη είναι ο Γιώργος Παπαδόπουλος, Βοηθός σκηνογράφου η Ολίνα Μανωλοπούλου. Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί (με σειρά εμφάνισης) : Μάρθα Παπαθανασίου, Ειρήνη Κουτρουμάνου, Αποστόλης Τσιρώνης, Γιάννης Κολόι, Σταμάτης Παγασαίος, Κώστας Τσιάκας, Λήδα Τουλουμάκου, Τόμμυ Παπανικολάου, Χριστόφορος Μακατσώρης και Στέργιος Μπαρές. Συμμετέχουν οι μουσικοί-καθηγητές του Δημοτικού Ωδείου Βόλου: πιάνο Κάτια Τζιουμάκη, φλάουτο Ελευθερία Φραγκουδάκη, βιολοντσέλο Θέμης Βαγενάς, κιθάρα Αργύρης Μπατσκίνης. Επίσης συνεργάζονται στην κατασκευή σκηνικών οι Αργύρης Ζήσης, Θανάσης Ματσαγκιάς, ο ηλεκτρολόγος Κώστας Τατάκος και στον ήχο ο Βασίλης Σταμόπουλος. Υπεύθυνη των σχολικών παραστάσεων είναι η Πέπη Αγραφιώτου.

Μια «κωμικοτραγωδία» την χαρακτηρίζει ο ίδιος ο δημιουργός της.

Το γνωστό μοτίβο της ερωτευμένης κοπέλας που αναγκάζεται να παντρευτεί έναν πλούσιο άντρα, δίνεται με ειρωνεία αλλά συγχρόνως και τρυφερότητα. Ο τρομερός σύζυγος, παίρνει μέσα στην κωμικότητά του τις τραγικές διαστάσεις του ανθρώπου που ο πλούτος δεν θα του φέρει την ευτυχία, όσο κι αν μπορεί να την αγοράσει. Στο τέλος του έργου, θα σκάσει κυριολεκτικά από το κακό του, νικημένος από τη δύναμη της αγάπης.

Οι περιπέτειες της Δόνιας Ροζίτας και του Κοκολίκου που παλεύουν με όλες τους τις δυνάμεις ενάντια στο μοχθηρό Δον Κριστομπίτα, ως μια συνέχεια της αιώνιας διαμάχης ανάμεσα στο καλό και το κακό, σαν μια ζωγραφιά πάνω στον μοναδικό καμβά της Ανδαλουσίας και διανθισμένες με υπέροχη μουσική και τραγούδια, συνθέτουν μια πραγματικά πολύ χαρούμενη και ευφάνταστη παράσταση, όχι μόνο για μικρούς, αλλά και για μεγάλους.